Sağlık Bakanlığı'nın sağladığı ödeneklerle faaliyet gösteren Aile Sağlığı Merkezleri (ASM),artan maliyetler sebebiyle kapanma tehlikesiyle karşı karşıya kalmaya devam ediyor. Türkiye genelinde birçok ASM ya kapandı ya da tahliye sürecine girdi. Son olarak Ankara'da bir ASM daha kapandı. Bu durum, hem sağlık çalışanlarını hem de vatandaşları endişelendiriyor.

ASM'ler Neden Kapanıyor?

Aile hekimliklerinin işleyişi için Sağlık Bakanlığı tarafından sağlanan cari ödenek, kira, temizlik personeli maaşı, SGK primi, tıbbi malzeme gibi temel harcamaları kapsıyor. Ancak memur maaşlarına endeksli artışlar, son yıllardaki yüksek enflasyon ve fahiş kira artışları karşısında yetersiz kalıyor. Bu durum, ASM'lerin mali yükünü artırarak kapanma noktasına getiriyor. Özellikle büyükşehirlerde, aile hekimleri kendi ceplerinden kira ve diğer giderleri ödemek zorunda kalıyor.

Karar gazetesinden Ercan Küçük'ün haberine göre, Ankara Çankaya Gaziosmanpaşa Aile Sağlığı Merkezi, kira sorunları nedeniyle kapandı. İstanbul Erenköy'de de iki ASM aynı gerekçeyle faaliyetlerine son verdi. Bazı aile hekimleri kendi ceplerinden 55 bin TL kira, 20 bin TL stopaj ve 7 bin TL aidat ödediklerini belirtiyor. Bu durum, hekimlerin gelirlerinin büyük bir bölümünü ayakta kalmak için harcamasına neden oluyor.

Aile Hekimleri Ne Diyor?

Aile Hekimleri Dernekleri Federasyonu (AHEF) Başkanı Dr. Türkü Yağmur Nehir, yüzlerce ASM'nin tahliye davası sürecinde olduğunu ve birçok hekimin yeni bina arayışı içinde olduğunu vurguladı. Nehir, "Belediyelerin yüksek kira talepleri ya da destek vermemesi nedeniyle ASM'ler işlevsiz kalıyor. Hekimler artık gelirlerinin büyük bölümünü ayakta kalmak için harcıyor. Bu durum sürdürülebilir değil" dedi.

Özellikle büyükşehirlerde belediyelere ait binalarda hizmet veren ASM'lere, piyasanın çok üzerinde kira teklifleri iletildiği belirtiliyor. Örneğin, Ankara Keçiören Belediyesi'nin bir ASM'ye mevcut kira bedelinin neredeyse 10 katı zam talep ettiği öğrenildi.

Kapanmaların Sonuçları Ne Olacak?

ASM'lerin kapanması, vatandaşların sağlık hizmetlerine erişimini zorlaştırabilir. Özellikle dar gelirli vatandaşlar, aile hekimlerine ulaşmakta güçlük çekebilir ve bu durum, genel sağlık durumunu olumsuz etkileyebilir. Ayrıca, aile hekimlerinin motivasyonunu düşürerek sağlık hizmetlerinin kalitesini de etkileyebilir. Bu durumun önüne geçilmesi için yetkililerin ivedilikle çözüm bulması gerekiyor. Aksi takdirde, sağlık hizmetlerinde daha büyük sorunlar yaşanabilir.